Zondag 22 oktober en een bomvolle sporthal Achter de Tuintjes te Gilze. Alle ouders en veel opa’s en oma’s komen genieten van onze jeugdleden. Ook voor de organisatie is deze openingswedstrijd van het nieuwe seizoen een van de aller leukste kampioenschappen.Ruim 300 kinderen schrijven zich in en het zoemt van de spanning als ze zich melden voor de weging. We doen altijd heel officieel met wegen en de papier controle, al zijn we niet zo streng als we lijken. Er is nog nooit een kind naar huis gestuurd. Vreemde mensen in uniform zijn voor de meeste kinderen, zeker de 1 e keer, erg indrukwekkend en de volwassen mensen, die ze kennen moeten buiten op de gang wachten. Het is nogal wat als je pas zo jong bent. Door het zo officieel te maken ontdekken ze mogelijk, dat je echt wel een kanjer bent, als je dit nivo aan kan en het niet zo heel erg is, als een medaille pakken vandaag nog niet lukt. Het is wel heel echt allemaal.
Als de wedstrijd begint met 1 minuut stilte, voor twee van onze vrijwilligers, die de afgelopen maanden zijn overleden, zijn het de volwassen mensen, die zwaar onder de indruk raken van de kinderen. Ongelofelijk, dat bijna 200 kinderen van nog geen 10 jaar oud, zo muisstil kunnen zijn. Het ontroerd velen.
Het wordt een prachtige sportdag. Veel onderling respect, prachtige technische momenten, mooie ippons. Kijk hier voor de foto’s…..
Het blijft geweldig om te zien hoe volwassenen en kinderen met elkaar om gaan rond zo’n mat. Coaches wilden in het verleden nog wel eens schreeuwen en doen alsof dit minstens de Olympische Spelen zijn, maar onze huidige generatiebegeleiders begrijpt, dat dit om iets anders gaat, dan winnen alleen. Het is aan de rand van de mat soms nog veel mooier, dan op de mat. Vooral als je stiekum mee kunt luisteren:
-man waarom al die tranen toch ? Je verloor en dat is balen, maar je deed het echt goed. Ik ben verschrikkelijk trots op je, want je maakte echt een mooie aanval. Jammer dat die nog niet lukte, maar dat komt goed.
-Tja je stond op de rand van de mat, maar dat zag je vast niet. Je stapte netjes uit zijn aanval en toen stond je buiten de mat en dan krijg je zo’n strafje. Jammer hoor.
-kerel wat een prachtig judo, liet jij vandaag zien. Hij won wel, maar jou techniek was eigenlijk gewoon beter. Gewoon een beetje sterker worden en dan komt het allemaal goed.
Dit soort dingen hoor je dus de hele dag en als ze wel winnen blijft het meestal beperkt tot: goed gedaan. Gevolgd door een high five, of een stomp.
De tribune zit stampvol. Te vol. Het is er bloedheet bovendien. Helaas is daar weinig aan te doen als er veel deelnemers zijn.
Onze judomatten en alle benodigde tafels, stoelen en andere materialen liggen in een zijzaaltje, dat speciaal voor het district is gebouwd. Je kunt dus niet zomaar even uitwijken naar een hal met meer ruimte voor het publiek, zonder een enorm kostenplaatje.
Een ander probleem is dat je de hele groep van 9 en 10 jarigen in een keer moet wegen. Dat kan niet anders, omdat we het belangrijk vinden, dat kinderen in de juiste gewichtsklasse op de mat staan. Een klasse is maximaal 10 procent van het gewicht. Bij 30 kilo dus maximaal 3 kilo. Met meisjes van deze leeftijd kan de groei zo snel gaan, dat ze tussen aanmelden en deelnemen 2 kilo zwaarder zijn en dus schrijven we over. Het kan ook gebeuren dat een kind net 30 kilo weegt en na een griepje een paar
ons minder en dan naar een lichtere klasse terug wordt geschreven. Dat kan alleen als je de hele groep ineens weegt, want anders kan de groep waar ze eigenlijk bij horen, al klaar zijn met de wedstrijden.
Die volle tribune is al jaren een probleem. We hebben er, helaas, geen oplossing voor.
De dag eindigt organisatorisch rommelig. Internet vliegt er uit op een cruciaal moment en daardoor valt de verbinding tussen centrale computer en de tafels weg. Heel erg vervelend, want terug naar papier en pen heeft even tijd nodig en geeft een grotere kans op fouten. Uiteindelijk wordt ook dit opgelost en erg veel kinderen krijgen dit waarschijnlijk niet mee en zo blijft het een geweldig fijne judo dag.
Klein puntje van aandacht nog: zou u voor haar elastiekjes zonder ijzer willen zorgen. Van dat kleine stukje metaal kun je flinke krassen op lopen en daarom mag dat eigenlijk niet.
Judo Bond Nederland (JBN) heeft passie voor aikido, jiujitsu en judo en gelooft in de verbindende kracht van deze disciplines, die mens en samenleving versterken.