Zaterdag 18 februari 2017, sporthal Achter de Tuintjes en het is weer een spannende belangrijke dag voor de judoka’s.
Veel talent hebben we. Veel prachtige ippons, maar ook belangrijk: veel respect voor elkaar. Alle medaillewinnaars hebben zich geplaatst voor het Bondskampioenschap, dat op 11 maart in Tilburg plaats zal vinden. Het heet trouwens Bondskampioenschap en geen Nederlands kampioenschap, omdat we niet op nationaliteit controleren. Kijk hier voor de foto’s….
Mooie momenten zijn niet altijd goed zichtbaar vanaf de tribune, maar soms is er wat achter de mat, de tafels en de wachtende judoka’s gebeurd, net zo boeiend als wat je op de mat ziet. Onze coaches zijn daar zichtbaar bezig met de voorbereidingen op het grote werk en met het versterken van de band met hun pupillen. Het is een prachtig gezicht, om de hele dag jonge judoka’s in ernstig gesprek te zien met hun coach. Er wordt gepraat, vast gepakt, voor gedaan en geknikt. Na afloop wordt er een aai, of een stomp, of een liefdevol kneepje in de hand uitgedeeld en vertrekt de coach naar een volgende partij en een volgend leermoment. Ik kan daar altijd enorm van zitten genieten.
Ook een heel mooi moment is de start van de wedstrijddag. Er zijn wat oud-medewerkers uitgenodigd en Thieu Caris weet dat dit zijn officiële afscheid is. Hij is in november gestopt als scheidsrechter en verwacht dus vast wat lovende woorden en een bosje bloemen, maar het heeft zijne majesteit behaagd om hem een Koninklijke onderscheiding te geven voor al zijn inzet voor mn het jeugdjudo. Hij lijkt totaal verrast en zo hoort dat.
Thieu begon toen hij een jaar of 16 was met het helpen in de organisatie van wedstrijden. Gisteren was onze jongste medewerker nog net geen 14, dus zo jong begint het vaak. Ongeveer 42 jaar geleden werd Thieu scheidsrechter en in tegenstelling tot velen, die dromen van de Olympische Spelen en graag nationaal en dan internationaal willen bleef Thieu echt en altijd zichtbaar, lol houden in de breedtesport. Minstens 25 toernooien per jaar, waaronder heel veel clubkampioenschappen, onderlinge wedstrijdjes en toernooien. Altijd rustig, bescheiden, verbaal sterk en nooit problemen met anderen.
Prachtig dat er van al die clubjes, die jaarlijks op hem konden regelen een vertegenwoordiging was met een bloemetje of een drankje, om hem nog eens nadrukkelijk te bedanken en te feliciteren. Goed dat al deze jonge judoka’s zagen, dat het leuk en dankbaar is en vriendschappen oplevert, als je kiest voor vrijwilligerswerk.
Onzichtbaar waarschijnlijk, maar de scheidsrechters moeten nog echt wennen aan de nieuwe regels. Er is heel veel veranderd in de afgelopen periode en dat is lastig, maar het lijkt wel, of het voor de judoka’s van deze leeftijd helemaal geen verschil maakt. Ze gaan altijd voor ippon en zijn niet bezig met straffen bezorgen aan tegenstanders en frommelen naar een yugo, of tijd rekken. Het maakt ze dus niet uit. Ook de veranderingen in houdgreeptijd, de nieuwe regels voor straffen, de golden score en vooral het niet meer optellen van wazari’s en het verdwijnen van de yugo zijn enorm lastige veranderingen voor de oudere judoka’s. Sommigen zullen door deze wijzigingen de aansluiting met de top niet meer kunnen maken. Deze judoka’s hebben waarschijnlijk nauwelijks gehoord van al deze veranderingen en ze kunnen er ook niets mee. Zij proberen gewoon mooi te scoren en dat is nou precies wat de Internationale Judo Federatie probeert te bereiken met al deze veranderingen.
Het was al met al weer een prachtige dag, waarin judoka’s waarschijnlijk veel leerden en scheidsrechters lekker konden oefenen met alle wijzigingen in de reglementen. Vrijwilligers en begeleiders hebben altijd een leuke dag, want het is gezellig met elkaar.
De enige ergernis zat in een kopieerapparaat, dat zijn werk weigerde. Maar ach….
Judo Bond Nederland (JBN) heeft passie voor aikido, jiujitsu en judo en gelooft in de verbindende kracht van deze disciplines, die mens en samenleving versterken.