Zuid-Nederlands Kampioenschap Judo tot 18 jaar
Pim Smit, iemand met 8e dan Judo uit Eindhoven zei, lang geleden: gooi ze nou maar omhoog, want naar beneden komen ze vanzelf!
Jarenlang zag je dat niet. Je zag hangen, naar beneden trekken, een overname en soms een beenworp. Daarmee valt iemand in een rolletje en dan haalde je een koka, of een yugo. Er waren nauwelijks judoka’s, die ippons, uit worpen konden maken. Vandaag waren ze er ineens weer. Spetterende ippons en uit alle hoeken. Beenworpen, overnames, huizenhoge schouderworpen en geen frommelworp te bekennen.
Wat een genot om te zien! Hoe kan dat zo ineens ?
De regels zijn veranderd en jongens en meisjes van deze leeftijd passen zich dan gewoon even snel aan. Koka is al lang afgeschaft en nu is de yugo ook verdwenen. Wazari telt niet meer op en je mag er dus best 10 maken en dan heb je nog geen ippon. Bewust een wazari maken, om geen risico voor overname te hebben, is onmogelijk. Scheidsrechters oefenen en dan proberen ze wel eens om situaties na te spelen, die ze in de praktijk mee hebben gemaakt. Vooral de dingen die moeilijk te beoordelen waren. Soms gaat dat over het verschil tussen wazari en ippon, maar dat is dus niet na te doen. Probeer het maar eens op een training. Een wazari is gewoon een ippon, die net niet lukt.
Er vielen zoveel ippons, dat we een uur in tijd wonnen en dat was wel een beetje raar, want de wedstrijden werden een uur vervroegd, omdat we bang waren, dat we anders niet op tijd voor het dameshandbal de zaal uit waren. Die dames wilden om 6 uur beginnen en dan moeten ook de matten weg zijn en dat is al een paar keer maar net goed gegaan.
Er gebeurt zo’n dag ook altijd iets wat niet leuk is.
Om deel te nemen aan de Nederlandse kampioenschappen, moet je Nederlander zijn. Dat moet je dus bewijzen en dat is raar. Dikke hoofdletters in alle uitnodigingen en dan zijn er nog judoka’s, die thuis een foto moeten laten maken van hun ID, want ze hebben het niet bij zich. Dat kan dus niet, als je bijna volwassen bent en officieel had je gewoon niet mee mogen doen.
Helaas ontdekten we ook een judoka, die in perfect Nederlands vertelde, dat hij alleen een verblijfsvergunning heeft en geen paspoort. Heel verdrietig, voor iedereen, dat zo iemand niet mee mag doen, want mogelijk is hij gewoon hier geboren. Waarom we zo streng moeten zijn is bepaald door Noc/Nsf. Als je Nederlands Kampioen wordt, op 8 april in Leek, mag je naar wedstrijden in het buitenland en worden al je onkosten betaald oa door dat Noc/Nsf. Het is vrij logisch, dat ze niet willen investeren in iemand, die over een paar jaar voor een ander land op de mat staat. Deze regel geldt dus voor alle sporten en in alle landen. Ook dat is iets waar je niet aan denkt bij het woord vluchteling. Deze jongens en meisjes, wiens ouders naar hier kwamen, kunnen dus eigenlijk nooit topsporter worden, want ze kunnen zo nooit genoeg internationale ervaring op doen. Soms kunnen ze zelf inschrijven, maar dat is nauwelijks te betalen.
Op dit toernooi werd voor het eerst (in Nederland) het JBN Toernooi pakket helemaal gebruikt. En dat betekent dat de coaches, judoka’s en fans op de tribune op hun smartphone op www.mijnjbn.nl niet alleen de mat nummers konden zien van alle deelnemers, maar ook de tussen- en eindstanden tijdens het toernooi. Een mooie en succesvolle stap voorwaarts in de verdere digitalisering van judo toernooien. Alleen voor de aansturing van de scoreborden moeten wij voorlopig nog gebruik maken van andere oplossingen.
Verder had de Ehbo het superdruk met bloedneuzen. Er gebeurde niks wat ernstig was, maar een stuk of 15 bloedneuzen op nog geen 150 deelnemers is erg veel. Vaak is dan de lucht in de zaal te droog, maar het regende dat het goot.
Wel leuk: Irene de Kok zat onopvallend op de tribune en vroeg na afloop heel bescheiden of ze de zaal in mocht. Irene is een van onze Zuid-Nederlandse oud-toppers. Ze viel als jonge judoka al een beetje op als: dat meisje dat vecht als een jongetje. Verder was ze niet echt opvallend. Irene werd 2 keer wereldkampioen en won brons op de Olympische Spelen. Ze komt de volgende keer natuurlijk gewoon de zaal in en misschien wil ze dan de medailles wel aan onze talenten overhandigen ?
Google maar eens: Irene de Kok
Judo Bond Nederland (JBN) heeft passie voor aikido, jiujitsu en judo en gelooft in de verbindende kracht van deze disciplines, die mens en samenleving versterken.
