Matsuru Dutch Open Espoir 2017

Net als altijd: 12 matten, 1750 deelnemers, 80 scheidsrechters, 100 enthousiaste vrijwilligers en (alleen onzichtbaar) wat stress, want het Espoir is gewoon een van de leukste judo weekenden in het jaar. Het was weer geweldig en het regende weer complimenten. We hebben buitenstaanders nodig, om er ons op te wijzen hoe bijzonder dit toch eigenlijk is. Kijk op onze Facebook site voor de vele foto’s van onze fotograaf Marcel van de Kerkhof.

De EHBO groep van Leen is professioneel. Hun inzet gaat gelukkig wel veel verder dan snel even geld verdienen. Zo weet bijna niemand dat Leen ook zorgt dat de temperatuur, de luchtvochtigheid en het zuurstofgehalte in de zaal constant worden gemeten en worden bijgesteld. Teveel bloedneuzen duidt op te droge lucht, leerden we van hem.

Voor de rest zijn we met amateurs aan de slag:

Na 41 jaar is er een dik draaiboek en daar staat simpel: inschrijvingen door Kees Hessels. Dat is dus een dagtaak. Dit jaar 2 manieren van inschrijven: de online manier voor alle JBN clubs, die ons met de paspoortcontrole veel tijd bespaart (lidmaatschap hoeft niet meer gecontroleerd te worden) en de andere, handmatige, manier voor alle buitenlandse clubs. Het meeste werk heb je aan alle veranderingen en vragen die daarna pas komen. Dit jaar was het voor het eerst dat bijna 55 clubs, met meer dan 500 judoka’s, niet mee mochten doen omdat de limieten werden overschreden. Er zijn dan clubs die gaan dreigen en schelden, en zeggen dat je een vreselijk mens bent. Gelukkig dat de ervaren Kees daar boven kan staan.

In het draaiboek staat nogal veel waar de naam van de voorzitter John Beer aan plakt. Dat doet hij zelf, door te zeggen: dat regel ik. Zo zorgt hij o.a. voor de (uiteraard Engelse) informatie voorziening in de zaal, wat betekent dat hij ongeveer 100 verschillende A4-tjes bedenkt en print en deze overal ophangt. Journalisten blijven het vragen: waar blijven al die vrijwilligers en de vele gasten slapen? Dat is ook een van de taken van John.

De aanwezigheid van al die vrijwilligers regelen en gedurende het weekend met ze schuiven, omdat er even ergens een paar handjes extra nodig zijn, is de taak van Wil Seters en Remco Sebregt. Ook zo’n klus die voor een buitenstaander onzichtbaar blijft. Net als Truus achter de kassa, die 2 volle dagen, vaak alleen, heel belangrijk werk verzet. Net als Martin en Tamara die de wegingen regelen en 1000 andere klusjes doen. En Tony en Bjorn met al hun prima, binnen- en buitenlandse scheidsrechters, die ze weer in Eindhoven verzamelden. En Nico van Dijk en het IT team, waar dus regelmatig wel echte stress is, o.a. omdat de wifi netwerken af en toe uitdagingen kennen. En niet te vergeten: John Oomen. Als toernooi leider is hij overal, maar speelt hij ook een belangrijke rol bij de opbouw en afbraak/opruiming van de vele spullen en matten die tijdens het toernooi nodig zijn. Hij verlaat op zondagavond altijd als laatste de hal.

Ik noem nu namen en vergeet daarbij belangrijke mensen, daarom moet je dat eigenlijk niet doen. Maar het was geweldig, omdat iedereen, vaak volkomen onzichtbaar, weer zijn uiterste best deed.

Op zaterdag hadden zich zo’n 750 judoka’s tot 18 jaar ingeschreven. Omdat het een meetmoment is was het noodzakelijk om iedereen een herkansing te geven. Dat betekent ongeslagen finalisten en brons voor mensen die maar 1 partij verloren. De rest had tweemaal verloren. Het werd gewoon een hele fijne judodag, met grote belangen voor een flink deel van de judoka’s. De resultaten zijn belangrijk voor deelname aan wedstrijden op Europees en wereld niveau en voor het doorstromen naar een topsport carrière.

Zondag waren er 900 deelnemers verdeeld over 2 leeftijdsgroepen. Voor de groep tot 15 jaar vaak hun allereerste wedstrijd op dit niveau en het blijft zichtbaar dat ouders dit vaak spannender vinden dan hun kinderen.

Aan het einde van alle wedstrijden werden de drie clubs naar voren geroepen die in aanmerking kwamen voor de wisselbeker voor beste club over twee dagen. Tot vorig jaar heette deze bokaal de “Pim Smit” bokaal. En tot vorig jaar werd deze uitgereikt door Joke Smit. Door het overlijden van Joke heet deze bokaal vanaf nu de “Smit Bokaal”. Dochter Carly Smit wilde deze traditie voortzetten, en heeft deze keer voor het eerst de bokaal uitgereikt. Jo Essink, de enige van de 4 oprichters van het Espoir die nog aanwezig kan zijn, zat zich ook deze keer weer te verbazen over de omvang en de kwaliteit van haar toernooi. Dit jaar behaalde Judo Yushi uit Hoofddorp de meeste punten. Judoclub Hercules en Stichting Judosport Oost werden respectievelijk 2e en 3e.

Veel judoka’s blijven na het toernooi nog enkele dagen in Eindhoven voor een gezamenlijk trainingskamp in het Indoor Sportcentrum. Ook dat is iets wat de waarde van het toernooi verhoogt. Daar mogen wij Tanja de Leeuw en haar voortreffelijk team dankbaar voor zijn.