Mark Huizinga: 20 jaar na het Olympisch Goud van Sydney

Precies twintig jaar geleden kroont Mark Huizinga zich in de klasse tot 90 kg tot olympisch kampioen. Na een geweldig toernooi staat hij in de finale tegenover de Braziliaan Carlos Honorato. Hij wint met een vol punt. Mark Huizinga is olympisch Kampioen! Judo Bond Nederland kijkt samen met Huizinga terug op deze memorabele dag.

Olympisch kampioen worden is natuurlijk een absoluut hoogtepunt. Hoe kijk je terug op de olympische titel?
“Zo’n hoogtepunt, daar denk je natuurlijk veel aan terug. Ook wordt het regelmatig ergens benoemd of beschreven. Dus ja, het is wel een dag die beter blijft hangen dan andere dagen!”

Wat weet je nog van de wedstrijddag?
"Het was één grote ontlading. Alles gebeurt op één dag. Aan het begin van het toernooi heb je nog niks. Dan ga je stap voor stap door het schema. 'S ochtends ben je nog helemaal niet bezig met de finale. Je bent alleen maar bezig met tegenstander één, dan twee, vervolgens drie etc.
Nadat ik wist dat ik in de finale stond, had ik er wel een heel goed gevoel over. Die dag ging echt alles heel erg goed. Om die reden ging ik vol vertrouwen de finale in. Ik kende mijn tegenstander ook. Ik had veel met hem getraind die zomer en wist dat ik van hem kon winnen. Natuurlijk is het allemaal spannend. Je weet nooit hoe het allemaal verloopt in zo’n finale maar ik heb de hele partij eigenlijk vooral heel gecontroleerd gejudood. Ik had nog genoeg energie over toen ik uiteindelijk die ippon maakte. Het was één en al ingehouden emotie die ik toen kon laten gaan."

En toen was je olympisch kampioen. Wat heeft die titel je in je verdere carrière gebracht?
“Ik heb daarna nog acht jaar gejudood. Dat wist ik toen ook nog niet precies. Ik wist wel dat ik nog niet klaar was. De olympische titel markeerde wel echt een moment in mijn carrière. Die acht jaar daarna waren de acht jaar na Sydney en de periode daarvoor was het voor Sydney. Voor mezelf was dat wel een duidelijk verschil.

Voor Sydney was ik nog aan het streven naar het hoogst haalbare. Ik kwam daar steeds een stapje dichter bij in de buurt. En toen was dat eindelijk gelukt. Vervolgens ga je bij alle wedstrijden als olympisch kampioen de mat op. Dat geeft wel een andere lading. Het olympisch goud heeft mij vooral het vertrouwen gegeven dat ik van iedereen kan winnen.

Achteraf is het de enige keer gebleken. Ik ben er nog wel dichtbij geweest maar toch bleef het bij die ene keer goud op de Olympische Spelen. Dat wist ik toen nog niet en ik hoopte toen ook dat het niet bij die ene keer zou blijven. Omdat die gouden medaille het hoogtepunt was, hebben wij het er nu weer over. Dat gaat overigens wel vaker zo. Het is nu twintig jaar later en ik word er toch nog regelmatig aan herinnerd. Dat ik vier jaar ervoor en vier jaar erna brons won, dat is qua sportprestatie maar een heel klein verschilletje; dat zijn echt hele kleine details. Het is één keer op beslissing verliezen of een heel klein strafje. De echte ingewijden weten dat maar daarbuiten bijna niemand. Die olympische titel maakt dan ineens het verschil dat mensen het wel weten.”

Is de prestatie van 3x achter elkaar een olympische medaille winnen misschien niet veel knapper dan dat ene keer goud?
“Ja dat ben ik helemaal met je eens hoor. Natuurlijk is de Olympische Spelen groter dan de Europese Kampioenschappen waar ik twaalf keer een medaille heb gewonnen. Dat zegt misschien meer dan die ene dag de beste van de wereld zijn. Maar inderdaad, die highlight. De Olympische Spelen heeft echt wel het magische aura. Met name buiten de sport. Dus voor veel mensen ben ik de olympisch kampioen. Men denkt waarschijnlijk: “ongetwijfeld heeft hij ook wel andere dingen bereikt.” Maar die ene gouden medaille is wel het gene wat aan je blijft plakken. Dat vind ik ook helemaal niet erg hoor.”

Wat zou je judoka’s die een olympische droom najagen mee willen geven?
“Blijf je vooral technisch goed ontwikkelen. Veel dingen leren en allround worden. Ik was op mijn zestiende nog helemaal niet zo goed. Ik deed toen pas voor het eerst mee aan een NK. Ik was geen heel groot talent. Ik haalde weleens prijsjes maar anderen wonnen veel meer.

Wat vooral belangrijk is dat je je blijft ontwikkelen als judoka. Ga je niet teveel focussen op resultaten. Of je nu vijfde of eerste wordt op de NK, het zegt nog allemaal niet zo heel veel. Er zijn misschien tientallen of honderden judoka’s die Nederlands kampioen zijn geweest in de jeugd die nooit de Olympische Spelen hebben gehaald. Dus dat is allemaal nog niet zo belangrijk.

In mijn jeugd waren er heel veel judokaka’s die op dat moment beter waren dan ik. Mijn advies: blijf bijleren. Zorg dat je een worp naar links, naar rechts, naar achteren en naar voren kan doen; Dat je voor verschillende dingen oplossingen vindt. Ik denk dat judo technisch ontwikkelen en allround worden ect heel belangrijk is. Daar ga je later veel meer aan hebben. Misschien heb je nu nog tegenstanders die fysiek sterker zijn maar dat houdt op een gegeven moment ook wel een keer op. Kijk vooral naar je eigen ontwikkeling en niet naar die van een leeftijdsgenootje."