Felix Smart Abbey (51) had door een oogziekte al bijna veertien jaar niet meer op de judomat gestaan, tot hij coach Marco Borst ontmoette. Borst maakte hem weer enthousiast en nu geniet hij volop van zijn sport.
BRON: Grenzeloos actief
Toen Felix Smart Abbey (51) de Olympische Spelen van 1996 op televisie zag wist hij het zeker: hij wilde judoka worden. Op zijn dertigste begon hij daarom aan de sport. Hij bleek er goed in te zijn, tot een oogziekte zijn leven op zijn kop zette. Elk jaar verloor Smart Abbey een deel van zijn gezichtsvermogen. Toch bleef hij een passie voor judo houden. Die passie zorgt ervoor dat hij nu, op zijn 51e, weer is gaan judoën.
Anderhalf tot twee jaar geleden begon het judovirus weer een beetje te kriebelen bij Smart Abbey. “In 2016 moest ik naar Visio in Apeldoorn voor mijn revalidatie. Ik deed daar mee aan de weerbaarheidstraining, waar ik Marco Borst ontmoette. We kregen daar allerlei opdrachtjes. Op een gegeven moment moesten we Marco een keer een duwtje geven, als onderdeel van de training,” vertelt Smart Abbey.
Duwtje
Dat ene duwtje was het begin van de weg terug naar judo, want coach Marco Borst ontdekte al gauw dat zijn pupil al wel vaker aan sport had gedaan. “Dat duwtje was anders. Ik merkte dat hij sterk was, kracht had. Hij bleek jarenlang aan judo te hebben gedaan. Ik vroeg hem of hij niet weer eens zou willen judoën. Hij wilde dolgraag, maar hij dacht dat het niet meer zou lukken. Onzin natuurlijk,” aldus Borst.
Hij stribbelde wat tegen, maar Smart Abbey ging uiteindelijk toch eens op bezoek bij de judovereniging in Apeldoorn. “Ik had al dertien of veertien jaar niet meer aan judo gedaan. Voor die tijd had ik er echt heel veel plezier in, ik was een wedstrijdjudoka. Maar nu was het anders, ik was een beetje bang. Had er in eerste instantie weinig zin in. Uiteindelijk heb ik het toch geprobeerd.”
De training ging goed, maar Smart Abbey had veel last van het licht in de judohal. “Maar gelukkig mocht ik mijn donkere bril ophouden. Dat zorgde ervoor dat ik steeds weer wilde terugkomen. Ik had er plezier in."
'Misschien had Marco wel gelijk'
Na het judoën van een aantal toernooien, ontstond er een prachtig nieuw doel: Meedoen aan de Paralympische Spelen. Waar Borst het volste vertrouwen had in zijn pupil, moest Smart Abbey zelf nog even wennen aan het idee. “Op een gegeven moment begon ik er steeds meer in te geloven. Tijdens trainingen met de nationale ploeg zeiden ze dat ik goed was en ook thuis hadden ze vertrouwen in me. In 2017 won ik meteen een aantal medailles bij toernooien. Toen dacht ik: misschien had Marco wel gelijk.”
Het was voor Smart Abbey en Borst het officiële begin van de Paralympische droom. Een droom waar ze komende twee jaar nog keihard aan gaan werken. “Ik train vijf keer per week en ben begonnen met een campagne voor fundraising. Natuurlijk is het lastig, maar dit is wat ik wil.”
Wat dat betreft is Smart Abbey ervan overtuigd dat hij zijn droom, samen met coach Marco Borst, gaat waarmaken. “Ik wil de Paralympische Spelen halen en uiteindelijk met een medaille terugkomen. Door mijn verhaal hoop ik mensen te inspireren, want alles is mogelijk,” weet hij.
Passie
Ook coach Borst sluit zich daarbij aan. “Iedereen kan sporten. Felix is in topconditie, hij kan alleen minder goed zien. Eigenlijk doet hij alles wat een ander ook doet, we hoeven niet veel voor hem aan te passen tijdens de training. Het mooiste is dat hij nu weer doet waar hij goed in is: judo. Het zou fantastisch zijn als hij ervoor zorgt dat Nederland er in 2020 weer bij is tijdens de Paralympische Spelen. Dat is nu twee Spelen op rij niet gebeurd. We gaan er alles aan doen om er in Tokio bij te zijn. Maar het belangrijkste vind ik dat Felix door het judo weer helemaal happy is,' besluit Borst.
Lees ook: Zwarte band voor slechtziende judoka Felix
Judo Bond Nederland (JBN) heeft passie voor aikido, jiujitsu en judo en gelooft in de verbindende kracht van deze disciplines, die mens en samenleving versterken.