Interview: Lieke Derks moest partij om het brons noodgedwongen aan zich voorbij laten gaan

De 18-jarige Lieke Derks kwam afgelopen zondag in actie op de European Open in Sarajevo. In de hoofdstad van Bosnië en Herzegovina stond ze goed te vechten en zou in de wedstrijd om het brons in actie komen tegen de Poolse Sandra Lickun. Toch verscheen het Nederlandse talent niet op de mat in de medaillewedstrijd. Een positieve tussentijdse coronatest gooide roet in het eten. Wij spraken met Lieke over hoe ze de wedstrijddag heeft beleefd en hoe ze de quarantaine in het hotel ervaart.

Hi Lieke, in Sarajevo vocht je je eerste toernooi van het jaar. Je won twee partijen en plaatste je voor het finaleblok. Toch kon je om brons niet in actie komen. Kun je ons meenemen in wat er allemaal gebeurd is zondag en hoe je de dag hebt beleefd?
Voor het toernooi begon was ik erg gespannen maar ik had er veel zin in. De eerste partij was meteen een zware partij dus ik moest direct scherp zijn. Ik kwam goed in mijn spel en wist deze partij op de grond te winnen. De tweede partij moest ik tegen de nummer één gerankte judoka van het toernooi (voormalig WK medaillewinnares Loriana Kuka). Helaas kwam ik te kort om deze partij te winnen. In de herkansing moest ik tegen een Poolse. Met wazari won ik uiteindelijk deze partij en mocht ik mij klaarmaken voor de wedstrijd om het brons.

Tussen de voorronden en het finaleblok moesten wij een exittest doen om terug te kunnen vliegen naar Nederland. Helaas was deze onverwachts positief en mocht ik dus niet meer judoën. Dit kwam heel hard aan en het was niet te bevatten. Vervolgens moest ik een PCR-test doen maar ook deze was positief. Het gevolg hiervan was dat ik direct in quarantaine moest. Met verdriet en onmacht moest ik mijn partij om het brons voorbij zien gaan.

Je moet nu voorlopig in Sarajevo blijven? Hoe is de situatie daar en wat is het vooruitzicht?
De dagen voelen heel lang maar ik probeer bezig te blijven om de tijd uit te zitten. Om de dag door te komen kijk ik de Olympische Winterspelen of kijk ik een netflix serie. Ook heb ik veel contact met het thuisfront en met de meiden van judo. Verder probeer ik ook om zoveel mogelijk in beweging te blijven door mobiliteitsoefeningen te doen. Verder is het personeel heel meelevend en is het eten goed te doen. Natuurlijk heb ik ook nog veel contact met Roy Schipper (coach) die hier is gebleven en mij ondersteunt waar het kan.

Dan even een meer overkoepelende vraag. Sinds afgelopen jaar ben je onderdeel van de talentacademie op Papendal. Hoe bevalt dat tot nu toe? En hoe ziet je programma eruit?
Ik heb het erg naar mijn zin en ik heb het gevoel dat ik stappen vooruit ga. Naast de judomat heb ik het ook gezellig en heb ik mijn draai gevonden op Papendal.
Over heel deweek hebben we verschillende trainingen staan. Dit zijn randori, techniek, conditie en krachttrainingen. Daarnaast heb ik één keer in de week een gesprek met mijn coach.

Tot slot, wat zijn je doelen voor het komende jaar?
Ik hoop het komende jaar de stappen door te zetten die ik nu aan het maken ben en hoop daarmee het seizoen af te sluiten met een medaille op een eindtoernooi.