Gesprek met Peter Riegman (62 jr.) uit Oldehove. Judoleraar B.

Vanaf 2002 t/m 1 oktober 2020 eigenaar van Judoschool Renshu met trainingslocaties in Haren en Zuidhorn.

Ik gaf mijn judoka’s op een plezierige, ontspannen wijze judoles en ook voor later doorzettingsvermogen en zelfreflectie mee.

Op 1 oktober 2020 fuseerde Judoschool Renshu met Judoschool Jiritsu uit Groningen-Hoogkerk. Tussen beide judoscholen bestond al enige tijd een samenwerkingsverband. Peter Riegman stond bijna 25 jaar als judoleraar en clubcoach op en naast de judomat. We blikken met Peter terug.

Wat betekent het woord Renshu eigenlijk?
“In het Japans betekent Renshu oefenen, oefengevecht. Pedagogisch gezien wil ik judo op een plezierige, ontspannen wijze geven. Er is nooit sprake van een echt gevecht. Deze zienswijze pas ik altijd in mijn lessen toe.”

Hoe zag jouw begintijd als judoka er uit?
“Tja, leuk verhaal. Toen ik 13 jaar was wilde ik graag naar judo, maar dat mocht niet van mijn moeder. “Judo is alleen voor agressieve mensen” was haar stelling. Op mijn 18^e kwam ik tijdens mijn opleiding tot politieman in aanraking met vechtsporten, w.o. judo. Op mijn 32^e werd ik lid van de seniorenclub bij J.V. Sakura in Eelde. E. Bakker was toen onze trainer.”

Wat sprak jou destijds in de judosport met name aan?
“Het beheerst stoeien. Als ervaren leermeester kon ik later het meegaan in een beweging, wachten op je kans en beheerst afwachten ook toepassen in de sociale omgang met de medemens.”

Welke ervaringen herinner je met name uit die judoperiode?
“Ik begon laat met judo en werd geen wedstrijd- maar een technische judoka. Ik werd zo door het judo gegrepen, dat ik vier a vijf dagen per week ging trainen en begeleidde ook judoka’s van J.V. Sakura bij wedstrijden. Op mijn 39^e volgde ik de opleiding Jeugdjudo leider. Vier jaar later de Judoleraar A opleiding.”

Gaven de lerarenopleidingen jou voldoende basis voor de praktijk? “Ook na mijn diploma Judoleraar B in 2003 bleef ik mijzelf verder in het technisch judo bekwamen. Ik bezocht diverse stages en volgde lange tijd de district kata-trainingen in Haren. Later volgden meer van mijn leerlingen deze training. Vanaf 2002 paste ik als leraar ook mijn pedagogische - en didactische kennis uit het basisonderwijs in mijn judolessen toe.”

Hoe zag het vervolg na je start bij J.V. Sakura er uit?
“Na J.V. Sakura gaf ik judoles bij J.V. Oldehove. Bij gebrek aan nieuwe bestuursleden nam ik als zzp-er op hun verzoek deze club in 2002 over. Om dezelfde reden stopte ook J.V. Tsuyoi Waza uit Zuidhorn. Vervolgens ging in 2008 J.V. Bakeru in Haren failliet. Deze drie verenigingen zette ik onder de naam ‘Judoschool Renshu’ voort. In diezelfde periode trainde mijn zoon Marcel op hoog wedstrijdniveau. Dus veel gereis door het gehele land naar trainingen en toernooien. Druk, druk, maar het was toen onze way of life.”

Wat trachtte je behalve judokennis en - vaardigheden je pupillen nog meer ‘voor later’ mee te geven?
“Doorzettingsvermogen en zelfreflectie. Het judo was (is) het middel tot het meegeven van deze sociaal emotionele componenten. Mits goed gedoceerd kan het jongeren, waarvan bij Renshu ruim 40% meisjes, maar ook volwassenen, een heel eind vormen.”

Als judoleraar en – ondernemer moet je regelmatig lastige keuzes maken. Op tijd stoppen is er een van!

Waaruit bestonden je contacten binnen het district NN?
“Ik had o.a. contact met de kata trainers en als dangraad examinator met de dangraad commissie (DGCJ) en collega examinatoren. Als trainer-coach ontmoette ik mijn collega’s op judotrainingen en - toernooien.”

Je stopte per 1 oktober2020. Wat was je belangrijkste reden?
“Na 45 jaar hard werken is het genoeg geweest. Tijd voor pensioen. Lichamelijk wordt het lesgeven ook zwaarder en ik wil niet worden afgeserveerd als een leraar, die het vroeger goed kon…. Ook heel belangrijk: mijn vrouw stond al die tijd aan de zijlijn klaar en sprong bij waar nodig. Nu is het haar beurt en gaan we samen leuke dingen doen.”

Hoe zou je jouw trainingsaanpak willen typeren?
“Ik weet zeker dat ik veel judoka’s, natuurlijk niet allemaal, heb gestimuleerd hun eigen waarde te ontdekken en heb hen zo gevormd. Noem het mijn humanistische inslag. Ik ben niet gelovig, maar geloof wel in het humanisme.”

Hoe kijk je terug op je keus als leraar met eigen judoschool?
“Als een goede keus. Vooral lichamelijk met o.a. trainen, techniek voordoen, veel bewegen en praten was het wel een periode van hard werken. Die lichamelijke inspanning gaf mij ook weer de nodige mentale energie.”

Wat is je advies aan (jeugdige) judoka’s en - leraren?
“Zet door als je het niet meer ziet zitten… en kijk altijd achterom. Doel van Jigoro Kano was ‘vandaag beter te zijn dan gisteren’. Kijk daar naar en probeer dit na te streven!”