Zondag 14 oktober, sporthal Achter de Tuintjes te Gilze: het districtskampioenschap Jeugd op een spiksplinternieuwe judomat. De mat is zo nieuw dat hij net voor de wedstrijd uit het plastic wordt gehaald. De kinderen hebben dat vast niet door, zeker de jongste groep tot 8 jaar, waar we de dag mee beginnen niet. Zij hebben het druk met opwarmen. Zij spelen zich warm en dat is altijd een hele vrolijke boel, waar ze zichtbaar erg van genieten.
Voor de mensen, die hen begeleiden is het een mooi moment voor de sociale contacten met collega’s en dat het even duurt, daar heeft niemand in de zaal problemen mee.
Ondertussen wordt er door een heel klein groepje, onder hoge druk, heel hard gewerkt. De tijd tussen wegen en wedstrijd hebben zij altijd erg hard nodig, om al degene die wel inschreven, maar niet op komen dagen, weg te halen. Nog meer werk is het om alle kinderen, die erg hard groeiden, over te schrijven naar een zwaarder gewicht en een enkeling terug te schrijven. Met gewichtsklassen van soms maar 2 kilo is het voor ouders ook moeilijk inschatten, wat een kind, vaak weken later, zal wegen. Er gaat dus best veel mis, wat dat betreft.
Dat overschrijven is een lastig werkje, wat zorgvuldig moet gebeuren. Je kunt beter wat later beginnen, dan door de tijdsdruk fouten maken, want fouten zijn, in een later stadium van het toernooi, erg lastig te herstellen. Het overkwam ons wel vandaag.
Het is meteen de reden waarom het altijd zo lang duurt, zo’n judo-dag. Wegen en de controle van inschrijvingen heeft tijd nodig. Met 219 inschrijvingen uit 28 scholen en verenigingen en bijna allemaal deelnemertjes, die al wel eens een toernooitje maar nog nooit een kampioenschap hebben mee gemaakt, moet er veel worden uitgelegd.
Klik hier om de foto’s van alle kampioenen te zien.
Het samen rondrennen door de zaal en het stoeien vooraf vinden ze lekker. Ze moeten ook wennen aan de ruimte. De spanning, want dit gaat om een titel en alle volwassenen die naar je komen kijken, of zich met je bezig houden maakt, dat die tijd, om te spelen, voor hen belangrijk is.
Via jbn.toernooi.nl is tegenwoordig iedere wedstrijd vanaf de tribune te volgen en kunnen mensen een beetje inschatten, wanneer iemand weer aan de beurt is, maar voor veel ouders blijft zo’n dag een lange zit op een ongemakkelijk bankje.
Bovendien heb je als ouder geen idee, wat er eigenlijk, rond die mat, tegen je kind wordt gezegd. Als je wat commentaar van diverse coaches achter elkaar zet krijg je vooral variaties op: goed zo, te horen. Afgewisseld met: heel goed, ga zo door, kom maar, nu, contact zoeken en durf maar. Soms is het meer technisch als: meenemen, goed vast pakken, achteruit, ga door naar een houdgreep, of let op dat been. Na afloop van iedere partij hoor je van alle kanten: netje afgroeten, handje geven, achteruit de mat af en dan hier heen. Je naam zeggen, als je hebt gewonnen is ook belangrijk. Van de mat af is de tekst: zie je wel, dat je dit kan, wel doorgaan op de grond, jammer hoor, dat been haken kan ook nog en weer voornamelijk: goed gedaan.
Als je dat zo zit te bekijken, zie je pas hoe veel we eigenlijk vragen van deze toppertjes van nog geen 8 jaar oud. Papieren, wegen, haren vast, sieraden uit, witte en rode banden, de juiste mat, opletten wanneer je weer mag en dan dus ook nog al die mensen in pakken, die zo belangrijk doen achter de tafel en op de mat. Gelukkig maar, dat je eigen coach erbij is. Je ziet de oogjes, dan ook veelvuldig naar hem of haar gaan. Na je partijtje ga je dan dus ook weer lekker even rennen en tikkertje doen.
’s Middags met de leeftijdsgroep tot 12 jaar is de sfeer anders. Veel rustiger. Geen tikkertje meer, na de warming-up, maar echte wedstrijdspanning en rustig op een bankje de boel observeren. Ze hebben duidelijk een andere manier gevonden om met zo’n wedstrijd om te gaan.
Nu wordt er ook veel minder gestimuleerd, maar nog veel meer technisch advies gegeven. De coach mag niet gaan staan schreeuwen langs de kant, maar voor clubgenootjes telt die regel niet. De kinderen maken dus veel meer geluid, maar de begeleiding blijft vooral ontspannen steun bieden. Het verveelt nooit, om naar die wisselwerking tussen jonge en wat minder jonge mensen te kijken, maar misschien is dat vanuit de zaal wel makkelijker, dan vanaf de tribune.
Klik hier om de foto’s van alle kampioenen te zien.
Judo Bond Nederland (JBN) heeft passie voor aikido, jiujitsu en judo en gelooft in de verbindende kracht van deze disciplines, die mens en samenleving versterken.