De WK-loting door de ogen van Benito Maij

Tekst: Benito Maij
NTC-trainer/coach JBN

De loting voor de wereldkampioenschappen senioren in Bakoe, hoofdstad van Azerbeidzjan, zijn net achter de rug. De organisatie van het toernooi is tot op heden goed geregeld. Je kunt alleen onmogelijk op tegen het drukke verkeer dat zich door de stad heen manoeuvreert. De loting begint op grote judo evenementen altijd om 14.00 uur. Daar wordt alleen van afgeweken als de voorzitter van de internationale judofederatie (IJF) of andere zeer belangrijke personen door omstandigheden niet op tijd aanwezig kunnen zijn. Dit geldt dus niet voor een bus vol met coaches en teammanagers, die hopeloos vaststaan en kijken naar het wegtikken van de klok.

Normaal gesproken zijn wij als coaches minimaal een half uur voor aanvang aanwezig. We controleren de namen van de onze sporters op de deelnemerslijsten en checken de seating (plaatsing op de wereldranglijst). Daarna zoeken we een stoel op en positioneren we onszelf om de loting in alle rust te kunnen volgen. Uiteraard eerst nog even de handen schudden van alle officials en voor de zoveelste keer een compliment krijgen voor onze ‘oranje’ gekleurde stropdas. Die tevens is vernieuwd, net als het nieuwe donkerblauwe pak. Deze hebben we via NOC*NSF mogen ontvangen als beloning voor ons harde werk op Papendal.

Was het niet door onze teammanager die als geboren leider iedereen activeerde om de bus te verlaten en de laatste twee kilometer te gaan lopen. Anders zaten we waarschijnlijk nu nog in de bus. De klok had al twee uur geslagen en dus moesten we via militaire pas ons zo snel mogelijk naar de loting zien te verplaatsen. Het zal een komisch gezicht zijn geweest voor de inwoners van Bakoe: ongeveer twintig mannen en/of vrouwen gekleed in een pak met nette schoenen (blaren lopers) die in speedmars door de stad heen liepen. Het langzaam rijdende verkeer werd continue stopgezet en een horde aan sportcoaches in pak (toch al niet de meest ideale combinatie) was op weg naar de loting. Het gevecht om eremetaal was nu al begonnen. Soms duwend en trekkend en op hoog tempo gingen de coaches het gevecht met elkaar aan. We zijn er klaar voor!

De loting op zich verliep soepel en al onze atleten stonden erop. Voor geplaatste sporters maken we een kleine prognose waarbij we hopen dat ze bepaalde judoka’s niet (gelijk) loten. Onze niet-geplaatste atleten zien we snel voorbijschieten en komen willekeurig op de lijst te staan. Na het rustig bestuderen van de loting, waren wij als coaches niet ontevreden. Een WK geeft altijd verrassingen, dus we doen nog geen voorspelling en houden ons hoofd koel.

Het enige dat ik jou als lezer nu nog kan zeggen, is dat een taxi in Bakoe er minimaal dertig minuten korter over doet dan een bus. De prijs absoluut niet te vergelijken is met die in Nederland (veel goedkoper) en dat de claxon van de meestal Engelse taxi’s als grootste wapen wordt gebruikt. De loting voor het WK was al een avontuur, hopelijk volgen er nog veel meer.